ปีใหม่นี้ ร้านหนังสือ TPNews เตรียมย้ายขึ้นชั้น 5 อิมพีเรียลเวิล์ด ลาดพร้าว

ร้านหนังสือ "TPNews" (ทีพีนิวส์) ร้านหนังสือเพื่อผู้รักประชาธิปไตย ของ "คุณจักรภพ เพ็ญแข" เตรียมย้ายจากชั้น 4 ห้างอิมพีเรียล ลาดพร้าว ขึ้นสู่ชั้น 5 อาณาจักรของคนเสื้อแดง (ห้อง Red Power เดิม) เพื่อความสะดวกและใกล้ชิดกับมวลชนคนเสื้อแดงมากขึ้น ซึ่งมีกำหนดจะย้ายประมาณต้นเดือนกุมภาพันธ์ 2557

ส่วนงานเปิดตัวอย่างเป็นทางการจะมีขึ้นเมื่อไหร่นั้น จะรีบแจ้งให้ทราบกันอีกครั้งค่ะ ช่วงนี้ยังสามารถมาซื้อหาและแวะเยี่ยมเยียนกันได้ที่ชั้น 4 เหมือนเดิมค่ะ

******************************************************************************

www.tpnewsbook.com

เอเชียบุ๊คส์ ถอน 'นายใน'-'ขอฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อ' ออกจากชั้น!!

เพจสำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกันได้เผยแพร่เอกสารจากเอเชียบุ๊คส์ ซึ่งส่งถึงสาขาต่างๆ และผู้ที่เกี่ยวข้อง ให้ดำเนินการเก็บคืนหนังสือ 3 รายการ ภายในวันที่ 10 ส.ค. 2556 ประกอบด้วย "นายใน" สมัยรัชกาลที่ 6 และ ขอฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อฯ ทั้งฉบับปกแข็งและปกอ่อน ด้วยเหตุผลว่า หนังสือภาษาไทยดังกล่าวมีเนื้อหาค่อนข้างเปราะบางกับสถานการณ์ในปัจจุบัน จึงขอเรียกเก็บคืนหนังสือทั้ง 3 รายการ

จากการสอบถามไปยังเอเชียบุ๊ค ผู้บริหารคนหนึ่งรับว่า ได้สั่งเก็บหนังสือดังกล่าวจริง อย่างไรก็ตาม ปฏิเสธที่จะให้สัมภาษณ์

สำหรับ "'นายใน' สมัยรัชกาลที่ 6" เขียนโดย ชานันท์ ยอดหงษ์ จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์มติชน ปรับปรุงจากวิทยานิพนธ์ของมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ว่าด้วยเรื่อง "นายใน" โดยวิเคราะห์พระราชกรณียกิจ พระราชนิยม พระบรมราชวินิจฉัยเกี่ยวกับ "ความเป็นชาย" ของรัชกาลที่ 6 รวมถึงบทบาทของ "นายใน" ในพระราชสำนักสมัยรัชกาลที่ 6

ส่วน "ขอฝันใฝ่ในฝันอันเหลือเชื่อ : ความเคลื่อนไหวของขบวนการปฏิปักษ์ปฏิวัติสยาม (พ.ศ. 2475-2500)" เขียนโดย ณัฐพล ใจจริง จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ฟ้าเดียวกัน ว่าด้วยการวิเคราะห์การเคลื่อนไหวทางการเมืองของฝ่ายปฏิปักษ์ของการปฏิวัติ 2475 และผลของการเคลื่อนไหวนี้

หมายเหตุ : ท่านที่สนใจ สามารถหาซื้อหนังสือทั้ง 2 ปก ได้ที่ร้านหนังสือ "ทีพีนิวส์" ของ "คุณจักรภพ เพ็ญแข" ห้างอิมพีเรียล ลาดพร้าว ชั้น 4 หรือโทร. สั่งซื้อได้ที่ 085-5049944 หรือจะสั่งซื้อทางเว็บไซต์ของร้านก็ได้เช่นกันที่ www.tpnewsbook.com

******************************************************************************

๑๔ ตุลาวันนี้สีอะไร

๑๔ ตุลาวันนี้สีอะไร

ต้องขอแสดงความยินดีกับ ดร.จรัล ดิษฐาอภิชัย ประธานคณะกรรมการจัดงาน ๑๔ ตุลาประชาธิปไตยสมบูรณ์ และคณะกรรมการของท่าน ที่ได้จัดงานรำลึกถึงเหตุการณ์ ๑๔ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๑๖ ครบ ๔๐ ปี อย่างประสบความสำเร็จ และสมภาคภูมิ ผมไม่มีโอกาสได้ไปร่วมงานนี้ด้วยตัวเอง ได้แต่ส่งกลอนสั้นๆ ที่แต่งใหม่ไปร่วมพิมพ์อยู่ในหนังสือแจกฟรีของงานนี้ และได้รับฟังบรรยากาศผ่านพี่ๆ น้องๆ ในทีมงานของเราที่ไปร่วมรับรู้รับฟังอยู่เกือบตลอดงานที่หอประชุมใหญ่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ทำให้รู้ว่างานนี้ได้ผลอย่างสำคัญ ในการสื่อสารกับคนรุ่นหลัง ๑๔ ตุลา คนรุ่นหลังๆ หลายคนที่ผมได้คุย เริ่มคิดเชื่อมโยงเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ครั้งนั้น กับความเคลื่อนไหวทางการเมืองในปัจจุบัน

เรื่องแบบนี้นักปราชญ์ราชบัณฑิตเคยคิดและเขียนงานออกมาก่อนแล้วมากมาย แต่เมื่อประชาชนคนทั่วไปคิดขึ้นมาได้เอง ไม่ต้องมีใครชี้นำหรือคิดแทนให้ ย่อมเป็นพลังทางสังคมที่มีอานุภาพสูงยิ่งต่ออนาคตของรัฐไทย ไม่มีอะไรทรงพลังไปกว่ามติมหาชนที่ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหวในเวลาที่เหมาะสมลงตัว นั่นคือ กงล้อประวัติศาสตร์ที่หนักแสนหนักก็จะหมุนตามไป แล้วรัฐไทยทั้งรัฐ ที่ชนชั้นนำไทยพยายามจะกรีดเสียงตะโกนว่าไม่มีวันจะเปลี่ยนแปลงได้ ก็จะเปลี่ยนแปลงให้เห็นต่อหน้าอย่างกระจะตา ผมจึงรู้สึกยินดีกับอาจารย์จรัลฯ และคณะที่ทำงานนี้ได้อย่างหมดจดงดงาม โยงคนอายุใกล้หรือเกินหกสิบเข้ากับคนรุ่นดิจิตอลที่มีเทคนิคในตัวที่ดีกว่าแต่อาจมีเนื้อหา (content) น้อยกว่า เท่ากับการผสานพลังทางสังคม (social convergence) ของคนสองวัยแต่ใจตรงกันได้อย่างมีประสิทธิภาพ จำนวนคนเข้าร่วมกิจกรรมที่มากกว่างาน ๑๔ ตุลาที่ฝ่ายเสื้อเหลือง (อนุรักษ์นิยม) จัดอย่างเห็นได้ชัด คือหลักหลายพันคนเทียบกับคนร้อยกว่าคน ก็เป็นสิ่งที่ยืนยันอีกอย่างหนึ่งว่า วีรกรรมแห่ง ๑๔ ตุลาควรสานทอกับความเคลื่อนไหวทางการเมืองของฝ่ายใด ระหว่างขบวนเสรีนิยมและเครือข่ายเศษซากอนุรักษ์นิยมที่ไม่ยอมตาย (แต่คิดจะลากรัฐไทยไปตายกับตัวเอง)

ในห้วงเวลานี้เองที่ผมได้เห็นหนังสือที่ได้รับการพิมพ์ใหม่ของ ดร.ประจักษ์ ก้องกีรติ โดยสำนักพิมพ์ ฟ้าเดียวกัน หนังสืออันสวยงามเล่มนี้ใช้ชื่อว่า “และแล้วความเคลื่อนไหวก็ปรากฏ:การเมืองวัฒนธรรมของนักศึกษาและปัญญาชนก่อน ๑๔ ตุลาฯ” เมื่ออ่านแล้วก็ได้พบความสว่างขึ้นหลายอย่าง เพราะคนเขียนมิได้เริ่มต้นด้วยคำประกาศว่าตนเป็นผู้รู้ แต่ทำตรงกันข้ามคือศึกษาและเรียบเรียงอย่างคนที่ไม่รู้ อยากรู้ และมุ่งตอบคำถามในใจของตัวเองเป็นหลัก ผมชอบใจที่ ดร.ประจักษ์ฯ ตั้งสมมติฐานไว้ว่า ๑๔ ตุลามีฐานะที่สำคัญทางประวัติศาสตร์ แต่การบันทึกประวัติศาสตร์ครั้งนั้น กลับมีลักษณะ “อีเหละเขะขะ” และมีความขัดแย้งในตัวเองมากมายจนไม่อาจปลงใจเชื่อได้ว่าสิ่งที่รับเชื่อกันต่อๆ มาจะเป็นความจริง นี่ล่ะคือหัวใจของการพัฒนาประชาธิปไตยไทย

หากประวัติศาสตร์ไทยถูก “ลักพาตัว” โดยคนร้ายที่บิดเบือนประวัติศาสตร์จนตัวเองกลายเป็นพระเอก ผู้คนปัจจุบันและคนรุ่นต่อไปจะต้องสับสนขนาดหนักว่า อะไรชั่วดีถูกผิด และแสดงจุดยืนผิดๆ ที่สวนทางกับความเปลี่ยนแปลงทางสังคม งานชิ้นนี้เป็นการรวมความขี้สงสัยของ ดร.ประจักษ์ฯ และคำตอบที่ ดร.ประจักษ์ฯ ใช้ตอบคำถามเหล่านั้น ได้อย่างเป็นระบบและมีลำดับทางความคิดที่ดี

ดร.ประจักษ์ฯ ออกตัวว่าเกิดไม่ทัน ๑๔ ตุลาเหมือนกับพวกเราหลายคน ผมกลับเห็นว่านั่นล่ะคือจุดเด่นของนักเรียนประวัติศาสตร์ ๑๔ ตุลาคนนี้ เพราะท่านสามารถตั้งคำถามและแสวงหาคำตอบได้อย่างเสรี ซื่อสัตย์ และไม่ปนเปื้อน เนื่องจากท่านไม่มีอัตตาแห่งเดือนตุลา ที่คอยกดหัวคนรุ่นหลังว่า ข้าผ่านเหตุการณ์นั้นมาแล้ว ข้าต้องรู้ดีว่าเอ็ง ผมเชื่อว่าผู้ที่มีส่วนร่วมสร้างประวัติศาสตร์มักมองไม่ค่อยเห็นประวัติศาสตร์นั้นๆ อย่างถ่องแท้และสมบูรณ์ เพราะอยู่ใกล้เกินไป เกี่ยวข้องเกินไป และบางครั้งก็มีข้อแก้ตัวมากเกินไป จนเกิดอัตวิสัยมาก ผู้สร้างประวัติศาสตร์จึงต้องพึ่งพาอาศัยนักเรียนรุ่นหลังที่ซื่อสัตย์มาศึกษาแทนตน โดยตนช่วยเขาในเรื่องข้อมูลปฐมภูมิให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ แล้วตนเองจะได้รับความชื่นใจแห่งชีวิต นั่นคือได้ตระหนักในที่สุดว่าประสบการณ์ของตนมันหมายถึงอะไร และมันมีความหมายอย่างไรในสังคมส่วนรวม โดยคนรุ่นหลังก้าวเข้ามาช่วยเหลือตีความให้

คนเดือนตุลาที่ยึดสีเหลือง ชมพู สลิ่ม และไม่มีสีส่วนมาก ลืมไปแล้วหรือแสร้งลืมว่า เหตุการณ์ ๑๔ ตุลาเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๖ จบลงด้วยการตั้งองคมนตรีเป็นนายกรัฐมนตรี เหมือนกับการรัฐประหาร ๑๙ กันยายน พ.ศ.๒๕๔๙ ที่จบลงด้วยการตั้งองคมนตรีเป็นนายกรัฐมนตรีของคณะรัฐประหาร ช่วงเวลาระหว่าง นายสัญญา ธรรมศักดิ์ กับ พลเอกสุรยุทธ์ จุลานนท์ อาจยาวนานถึง ๓๓ ปี แต่รูปแบบก็มิได้เปลี่ยนแปลงไป ศูนย์กลางของอำนาจแห่งระบอบก็มิได้เปลี่ยนแปลงไป และประชาธิปไตยชนิดลูกผีลูกคนของไทย ก็ยังดำเนินต่อมาจนถึงในนาทีนี้ ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย แล้วท่านจะมานั่งอนุรักษ์นิยมให้วีรกรรมที่ตัวท่านและเพื่อนร่วมอุดมการณ์ของท่านมันถูกเบียดจมดินไปอย่างไร้ความหมายอีกหรือ ตัว ดร.ทักษิณฯ อาจมีความสำคัญอย่างยิ่งในช่วงตอนนี้ของประวัติศาสตร์การเมืองไทย แต่ท่านจะจับจ้องเอาที่ตัวคนๆ เดียวจนละเลยภาพรวมของการพัฒนาประชาธิปไตยเลยหรือ

๔๐ ปี ๑๔ ตุลา น่าจะทำให้ผู้คนเดือนตุลาเข้าถึงภูมิปัญญาบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่าคนรุ่นหลังอย่างพวกผม และช่วยประคองพวกผม ไม่ใช่กลับไปเสริมความกร้านโลกของคนที่กำลังเข้าสู่วัยทอง จนถึงขั้นตีโพยตีพายหาโลกเก่าๆ ที่กำลังลับเลือนไปกับสายธารแห่งประวัติศาสตร์อันหลีกเลี่ยงมิได้. 

**************************************************************************